Gazze’nin hastane koğuşları içindeki koşulların aşağıdaki açıklaması, Mayıs ve bu ayın ilk haftası arasındaki gönüllü tıbbi görevlerin bir parçası olarak Gazze’yi ziyaret eden yedi Amerikan ve Avrupalı tıp işçisi ile yapılan görüşmelere dayanmaktadır.
Her tıbbi işçi, İsrail ordusunun Hamas ile devam eden savaş sırasında Gazze’deki tıbbi tesisleri bombalamasının, kıştan beri yerleşim bölgesinin son bir abluka ile birleştiğinde, doktorların yeterli tedavi sağlamasını genellikle imkansız hale getirdiğini söyledi.
Oksijen tankları sıkıntısı, personeli kimin kurtaracağını seçmeye zorladı, tıbbi işçiler ve tekerlekli sandalye ve koltuk değneği eksikliğinin zaman zaman aileleri engelli akrabalarını kollarında taşımaya zorladığını söyledi.
Yardım gruplarına ve kayıpları tedavi eden doktorlara göre, kurbanların birçoğu Amerika Birleşik Devletleri destekli Gazze İnsani Vakfı (GHF) tarafından yürütülen gıda dağıtım alanlarına yakın alanlarda vuruldu.
Filistinliler de Birleşmiş Milletler konvoylarından un çekmeye çalışırken veya gökyüzünden yardım düşüşlerini beklerken öldürüldü.
İsrail ordusu “şüphelilere” doğru “uyarı atışları” yaptığını belirten ifadeler yayınladı.
Yorum talebine yanıt olarak, İsrail Savunma Kuvvetleri, sivil zarar raporlarının “öğrenilen derslerin ardından” birliklere yeni talimatlar verildiğini söyledi.
Hafta sonu yaptığı açıklamada GHF, “operasyonlarımızı siviller ve yardım çalışanları için güvenliği en üst düzeye çıkarmak için sürekli olarak uyarladığını” söyledi.
Halen Güney Gazze’de çalışan en büyük tıp merkezi Nasser Hastanesi’nde, doktorlar ve hemşireler, kitle yaralı alarmı olarak bilinen şeyle tekrar tekrar uyanık olduklarını söyledi: Gelecek Tufan’ı uyaran bir siren.
“Duyuyorsunuz: ‘Mevcut olan herhangi bir doktor, lütfen ER’ye gelin’ ‘dedi Milwaukee’den Amerikan yoğun bakım uzmanı Aziz Rahman, Gazze’yi Michigan merkezli bir insani grup olan Rahma Worldwide ile tıbbi bir görevle ziyaret etti.
“Hemen hemen her gün yardım alanları açıldı, çekimler gördük.”
Nasser Hastanesi’ndeki acil serviste çalışan üç doktor, hastalarının maruz kaldığı ateşli silah yaralarının çoğunlukla kafa, kalp veya akciğerlerde olduğunu söyledi. 24 Haziran’da Rahman, hastalarından birinin omurgada vurulan 9 yaşında bir çocuk olduğunu hatırladı.
Güney Gazze’deki Crimson Crescent kliniğinde, İrlandalı gönüllü bir fizyoterapist olan Rieke Hayes, hastalarının bacaklarında, kollarında ve bazen arkada vurulduğunu söyledi.
Bazı kurbanların, tüm yiyeceklerin gittiğini bulduktan sonra dağıtım alanlarından uzaklaşırken vurulan genç erkekler olduğunu söyledi.
Gazze, altı aydır İsrail ordusu tarafından complete kuşatma altında ve dünyanın önde gelen açlık monitörü olan entegre gıda güvenliği aşaması sınıflandırması, şimdi kıtlığın en kötü senaryosunun oynadığını söylüyor.
Gazze Sağlık Bakanlığı’na göre, en az 217 kişi yetersiz beslenme veya açlıktan öldü.
GHF’nin dört yardım dağıtım alanı, İsrail ordusu tarafından kontrol edilen alanların içidir ve büyük kalabalıklar, siteler açıldığında ilk gelen, ilk hizmet verilen yardım malzemelerini güvence altına alma umuduyla çoğu gün yanlarında toplanır.
Rafah şehrine kıyı yolunda bulunan Mawasi’deki Kızıl Haç’ın 60 yataklı saha hastanesinin içinde, tıp işçileri, kalabalıkların GHF yerlerine doğru ilerlerken sık sık geçtiğini duyduklarını söyledi.
GHF’nin ilk beş haftalık operasyonlarında orada çalışan Hayes, “Gıda Dağıtım Merkezi sabah 6’da açılırsa, kütle-korumsal olayı 4.30’da başlıyor” dedi. “Saat 12’de açılırsa, yaralanmalar saat 10 civarında gelmeye başlar.”
Yetkili, Mayıs ayı sonlarında GHF alanları açıldıktan sonra tıbbi görevinin neredeyse her günü kitlesel çekimlerin gerçekleştiğini söyledi.
Kliniğin günlüğüne göre, bazı günlerde Kızıl Haç kliniği 100’den fazla kurban aldı. Nasser Hastanesi’ndeki doktorlar da aynı şekilde kayıpların birkaç gün içinde 100’ü aştığını bildirdi.
Rahman’ın iki haftalık tıbbi misyonunun en kötü günü 17 Haziran’dı. “Travmalar dört ila beş saat sürdü. Sadece içeri girmeye devam ettiler” diye anlattı.
Doktorlar, yerde triytikleri hastalar arasında kan üzerinde kaymamaya çalıştıklarını söylediler. Nasser’in hastane personeli onu küçük drenler aşağı süpürmeye çalıştı, ancak her yeni hasta ile zemin tekrar kızardı, diye hatırladı Rahman.
GHF dağıtım noktalarına olan yürüyüş sıklıkla uzun ve zorludur, bu nedenle Filistinli aileler genellikle en yetenekli – genellikle genç erkek ve genç erkeklerini gönderirler.
Ancak İsrail’in Gazze’deki askeri operasyonları sırasında on binlerce Filistinli öldürüldü ve sakatlandı, her ailenin bu seçimi yok. Kızıl Haç, doktorlarının kadın ve küçük çocuklara ateşli silah yaraları için davrandığını söylüyor.
Daha sessiz zamanlarda Hayes, tüm hastalarının isimlerini bildiğini söyledi. Bir fizyoterapist olarak, yaralıları tekrar yürümeyi öğretmeye çalıştı.
En iyi hatırladığı hastalardan biri, haftalar önce bir patlamada çok kötü bir şekilde yaralanan 18 yaşında bir Ahmed’di ve bir uzuv dışındaki herkesin kullanımını kaybetmişti.
Her gün bakıcısı olan 20 yaşındaki kardeşi Mohammed ile oradaydı.
“Onu yataktan çıkarmak zor bir işti, ama yaptı” dedi. “Bir iyi kolunu kardeşinin etrafına koyar ve sadece atlardı.”
Bir gün kaosun ortasında, yaşlı bir çiftin ismini aradığını duyduğunu söyledi. Mohammed’e yardım etmesi için ona yalvaran erkeklerin ebeveynleriydi.
“Ve oradaydı, boynuna ve omzuna bir mermi deliği ile yatıyordu ve annesi kollarımda ağlıyor ve benden bir şeyler yapmamı istiyor,” diye hatırladı Hayes.
Genç adamın ebeveynleri ona yardım bulmak için dışarı çıktığını ve vurulduğunu söyledi.
Nasser Hastanesi’nde, Oregon’dan bir Amerikalı cerrah olan Mark Brauner, bir gün su için ER’den çıktığını ve gördükleri tarafından şaşırmayı hatırladı.
“Dışarı çıktım ve travma resüsitasyon odası için kriterleri karşılayacak ciddi yaralanmaları olan sadece bedenler ve insanlar vardı” dedi.
Yaralılar nihayet gelmeyi bıraktığında, Brauner, “Kanı yıkarsınız, birkaç dakika sersemlemiş olursunuz ve sonra tekrar tekrar olabilir” dedi.
Gazze’nin doktorları, çekimler yardım dağıtım merkezlerinin dışında başlamadan çok önce tükendi.
Ancak daha yakın zamanlarda, kayıplar geceleri yavaşlasa bile, sağlık çalışanları daha fazla zahmete girdiğini söyledi: diğer hastalara yönelmek ve bazı durumlarda acil servisten taşmayı idare etmek için diğer hastane odaları ve hatta çadırlar hazırlamak.
Dallas’tan bir acil servis doktoru olan Nour Sharaf için en kötü gün 20 Temmuz’du.
Gazze Şehrindeki Al-Shifa Hastanesi’nin çalıştığı yerde 1024 hasta aldığını söyledi.
“Birçok hastayı görmek için yeterli zamanın yok” dedi.
Birçoğu yetersiz beslendi ve Sharaf tedavi ettiği her hastanın kemiklerini hissedebileceğini söyledi.
O gün, tanıkların İsrail birliklerinin, mülakatsız yardımın kamyonlarını yağmalamaya çalışan büyük kalabalıklara ateş açtığını söylediği Zikim sınır kapısının yakınındaki gelmişti. BM Dünya Gıda Programı, konvoyunun “silah sesleri altında gelen aç sivillerin büyük kalabalığıyla karşılaştığını” söyledi.
İsrail Savunma Kuvvetleri yaptığı açıklamada, “binlerce Gazansın toplanmasını” belirlediğini ve birliklere “acil bir tehdidi kaldırmak” için “uyarı atışları” yaptığını söyledi.
Ertesi gün, Sharaf’ın ekibi Zikim yakınlarındaki kafasına vurulmuş ve yakında ölecek olan genç bir çocuk aldı.
İki gün sonra ailesi gelene kadar kim olduğunu kimse bilmiyordu. Kayıp olduğunu söylediler.
Su sürahilerinin de kayıp olduğunu fark ettiklerinde, kıt su getirmeye gitmesi gerektiğini fark ettiler. Sharaf, vurulduğunda sürahileri taşıdığını söyledi.
